Obiekty usytuowane wokół pomnika tannenberskiego, właściwie nie przetrwały. Tannenebrg-Krug został spalony, a na jego miejscu wiele lat później wybudowano obecny Zajazd Mazurski.

Wszystkie posągi z kamienia i brązu zostały rozkradzione bądź zniszczone, zachował się jedynie pomnik lwa poświęcony pamięci poległych żołnierzy 147. Pułku Piechoty, autorstwa włoskiego rzeźbiarza Michelangelo Pietrobelliego. Pomnik pierwotnie ustawiony był na ośmiometrowym, piramidalnym cokole, jego wymiary to: dł.210 cm, wys.210 cm, szer.110 cm, o wadze 7 ton. Dopiero w latach 50. żołnierze za pomocą dźwigu zdjęli pomnik z cokołu i wywieźli go. Lew trafił do Centrum Szkolenia Wojsk Ochrony Pogranicza w Kętrzynie i prawdopodobnie tylko dzięki temu przetrwał. W roku 1993 kętrzyński komendant przekazał nieodpłatnie rzeźbę lwa miastu Olsztynek. Obecnie jest on usytuowany na niskim, kamiennym cokole na placu przed olsztynieckim ratuszem.

Systematyczne niszczenie pruskiego pomnika trwało przez wiele lat. Czyniła to okoliczna ludność pozyskując w sposób żywiołowy materiał budowlany do wznoszenia chlewików, kurników i innych budynków gospodarczych.

Na początku lat 80-tych władze miasta Olsztynka, zaplanowały przeprowadzenie przez miejsce gdzie stał pomnik nowej obwodnicy. W związku z tym planowo zniszczono resztki murów a zagłębienie po dziedzińcu zasypano różnego rodzaju odpadami. Do budowy obwodnicy jednak nie doszło, ale już pod koniec lat 80-tych, na terenie mauzoleum urządzono strzelnicę z broni małokalibrowej.

Obecnie, dawne miejsce „pomnika niemieckiej chwały” jest gęsto zarośnięte chwastami, krzewami i drzewami. Trzeba wykazać sporą uwagę i determinację by odnaleźć zaledwie resztki pozostałości-gruz, cegły, kafle dawnej budowli. Charakterystyczne wgłębienie, gdzie wcześniej mieścił się dziedziniec pomnika, porośnięte jest pokrzywami. Prawdopodobnie zachowały się jeszcze fundamenty budowli oraz zasypane piwnice. Jest oczywistym, że miejsce wokół, przez wiele lat stanowiło cel wielokrotnych eksploracji amatorów-poszukiwaczy. Tym samym znalezione resztki, pozostałości wojenne wydobyte z ziemi wokół pomnika uległy rozproszeniu. Zostały wchłonięte przez ludzi, dosztukowane do innych pomników, obiektów architektonicznych.

Monumentalna bryła Tannenberg-Denkmal została wymazana z powierzchni ziemi.

Współcześnie symbol i historyczne znaczenie Tannenberg-Denkmal straciły rację bytu. Nadawanie nazw ulicom czy obiektom publicznym w odniesieniu do tamtych wydarzeń, miało miejsce jedynie na terenie Niemiec w RFN. W latach 1985-1990 odbył się publiczny spór, który przerodził się w protest nauczycieli zachodnioberlińskiego Gimnazjum im. Bitwy pod Tannenbergiem (nazwa nadana została w 1933 r.) przeciwko dalszemu używaniu tej nazwy. Szeroko komentowany poprzez media, kontrowersyjny protest szybko przekroczył mury szkolne, narodowy spór zaangażował dodatkowo uczniów, rodziców a także profesjonalnych historyków, publicystów, polityków. Po trwającej około pięć lat publicznej dyskusji, rozstrzygnięcie osiągnięto poprzez głosowanie. Nieznaczną większością głosów zdecydowano o nadaniu nowej nazwy, imienia bohaterów antyhitlerowskiego spisku „Białej Róży”.

1  2 

Tannenebrg-Krug zaprojektowany przez Waltera i Johannesa Krügerów. W późniejszych latach przebudowany. Obecnie na tym miejscu znajduje się Zajazd Mazurski.

Pierwotnie: Pomnik 147 Pułku Piechoty, stojący nieopodal Tannenberg-Denkmal, obecnie usytuowany przed ratuszem miasta Olsztynka.

Pomnik Hindenburga na tle zrujnowanego pod koniec II wojny światowej monumentu.